نگاهی دوباره به سیمرغ نخستین هواپیمای ترابری ساخت ایران
تاریخ انتشار: ۱۰ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۷۱۸۷۲
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، هواپیمای سیمرغ را متخصصان سازمان صنایع هوایی وزارت دفاع بر پایه بازطراحی پلتفرم هواپیمای ایران ۱۴۰ ساخته اند.
هواپیمای سیمرغ برخوردار از دو موتور توربوپراپ با حداکثر سرعت ۵۳۰ کیلومتر بر ساعت، میتواند مسافتی ۳۹۰۰ کیلومتری را پرواز کند. این هواپیما برای برخاستن به باندی با طول دستکم ۱۴۵۰ متر و برای نشستن به باندی با طول حدود هزار متر نیاز دارد و میتواند تا ۶ تن بار را با خود حمل کند که، سیمرغ را به گزینه مناسبی برای بکارگیری در ناوگان ترابری نظامی و تجاری تبدیل کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یکی از قابلیتهای هواپیمای سیمرغ جابجایی و حمل و نقل انواع بار از جمله وسایل چرخدار سبک اعلام شده است. سیمرغ قادر است در حوزه ترابری مجروحین فعالیت کند و به همین منظور فضای داخلی آن قابلیت تجهیزشدن به ۲۴ برانکارد برای حمل مجروحین را دارد. حمل چترباز و انجام عملیات در حوادث غیر مترقبه جزو سایر قابلیتهای هواپیمای سیمرغ عنوان شده است. نشست و برخاست در فرودگاههایی با تجهیزات کم از دیگر تواناییهای هواپیمای ترابری سبک سیمرغ محسوب میشود. هواپیمای ترابری سیمرغ پنجشنبه ۲۹ اردیبهشت سال ۱۴۰۱ رونمایی شد.
تولید هواپیمای مسافربری ساخت داخل، در دهه ۷۰ براساس طرح مشترک جمهوری اسلامی ایران و شرکت آنتونوف اوکراین آغاز شد. دراین طرح پس از انتقال خط تولید هواپیمای آنتونوف ۱۴۰ به شرکت صنایع هواپیماسازی ایران (هسا) هواپیمای ایران ۱۴۰ تولید شدو نخستین پرواز این هواپیما یک سال پس از پرواز اولین نمونه آن در اوکراین یعنی در سال ۱۳۷۹، این بار در شاهین شهر اصفهان انجام شد. هواپیمای ایران ۱۴۰ محصول موفقی نبود و سازمان هواپیمایی کشوری پس از وقوع چند سانحه در سال ۱۳۹۳ پرواز آن را ممنوع اعلام کرد. کد ویدیو دانلود فیلم اصلی
صنایع هوایی وزارت دفاع به منظور رفع نیازهای عملیاتی نیروهای مسلح، بار دیگر طرح ساخت هواپیمای ترابری در کشور را براساس بهینه سازی و باز طراحی هواپیمای ایران ۱۴۰ در شرکت هسا آغاز کرد که محصول نهایی آن هواپیمای ترابری بود.
مقایسه ظاهری ایران ۱۴۰ با سیمرغ نشاندهنده تغییراتی در ساختار این هواپیما به ویژه در بخش انتهایی هواپیما Empennage که شامل اضافه شدن درب متحرک بارگیری (رمپ) و تغییر در ساختار سکان افقی هواپیما شامل سطوح ثابت و سطوح متحرک است.
برای افزودن درب متحرک بارگیری (رمپ) به قسمت انتهایی بدنه نیاز به محاسبات دقیق آیرودینامیکی و سازهای بود که متخصصان ایرانی نخستین بار در تاریخ صنعت هوایی کشور بدون کمک طرفهای خارجی، این ماموریت را در دفتر طراحی و شرکت هسا با موفقیت اجرا کردند.
از بخشهایی هواپیمای ترابری سیمرغ در مقایسه با هواپیمای ایران ۱۴۰؛ سکان افقی این هواپیماست که از شکل V مانند در نمونه قبلی، به سکان صاف در هواپیمای سیمرغ تغییرکرده است.
از دیگرتفاوتهای عمده سیمرغ در مقایسه با هواپیمای ایران ۱۴۰ باز طراحی و باز مهندسی ویژه شکل بال از ذوزنقهای به شکل مستطیل است که افزایش مساحت بالها را به دنبال داشته است.
از مزیتهای افزایش مساحت بال هواپیما، ایجاد پسای القایی (Induced Drag) بیشتر و افزایش ظرفیت مخازن سوخت هواپیما و همچنین کاهش مسافت باند لازم برای نشست و برخاست است.
طراحان سیمرغ در حوزه موتور نیز با انجام اقداماتی نسبت به بهینهسازی آن اقدام کردند. علت اصلی بهینهسازی و برخی تغییرات در موتور سیمرغ در مقایسه با ایران ۱۴۰ این بود که موتور قبلی مناسب پرواز در آب و هوایی ایران نبود و موتور هواپیمای ترابری سیمرغ متناسب با شرایط اقلیمی ایران بهینه شد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۷۱۸۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ترکیه در صدد ساخت نخستین ناو هواپیمابر بومی
ترکیه در صدد ساخت نخستین ناو هواپیمابر بومی خود است؛ طرحی بلندپروازانه که هدف آن برآوردهکردن نیازهای این کشور در حوزه نیروی دریایی است.
به گزارش ایسنا، خبرها حاکی از آن است که ناو هواپیمابر ترکیه قرار است از فناوری «استوبار» (STOBAR) استفاده کند.
در این فناوری هواپیماها بدون کمک منجنیقهای روی عرشه و تنها با نیروی حاصل از موتور خود به پرواز درمیآیند.
در همین راستا، عرشه این ناوها را مانند سکوهای پرش اسکی، شیبدار میسازند.
بااینحال، ازآنجاکه بیشتر هواپیماهای استفادهشده روی این ناوها از قابلیت فرود عمودی بهرهمند نیستند، کابلهای فرود همچنان در هنگام فرود به هواپیماها کمک میکنند.
به گزارش «کلش ریپورت»، طول این کشتی ۲۸۵ متر، عرض آن ۷۲ متر و وزن آن ۶۰ هزار تُن خواهد بود. همچنین بر اساس گزارشها، حداکثر سرعت این ناو هواپیمابر ترکیه به ۲۵ متر خواهد رسید.
بر اساس طرح اولیه آنکارا، این نا هواپیمابر ظرفیت حمل ۵۰ جنگنده را خواهد داشت که ۲۰ فروند از آنها روی عرشه و ۳۰ فروند در آشیانه ناو نگهداری خواهند شد.
این ناو میتواند برای پرواز پرندههای مختلفی مورداستفاده قرار گیرد، از جمله جنگندههای «آنکا ۳»، هواگرد نظامی سبک «هورجت»، پهپاد «بیرقدار کیزیلما» و پهپاد «بیرقدار تیبی ۳».
طراحی و ساخت این ناو بر عهده دفتر طراحی پروژه نیروی دریایی ترکیه است؛ نهادی که گرچه تا امروز چندین ناوچه و ناوشکن تولید کرده، اما تجربهای در حوزه ناو هواپیمابر ندارد.
کانال عصر ایران در تلگرام